...because of Alma

Jaroslava Šiktancová

Reżyserka

Studiowała reżyserię teatralną na Wydziale Teatralnym Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze (DAMU), tuż przed absolutorium została wydalona z uczelni za podpisanie Karty 77. Do roku 1989 pracowała jako pielęgniarka, sprzątaczka, przewodniczka, pomoc ogrodnicza, administratorka pracowni badawczej Muzeum Narodowego i archiwum Teatru Narodowego. Nigdy jednak nie porzuciła teatru. Potajemnie i nieoficjalnie współpracowała z amatorskimi zespołami, a także z reżyserem Teatru Narodowego w Pradze, Miroslavem Macháčkiem, któremu pomagała przygotowywać spektakle takie jak Nasi zarozumialcy (Naši furianti), Biała zaraza, Księżna wojsk Waldsteina (Vévodkyně valdštejnských vojsk), Hamlet. W 1990 roku uzyskała tytuł magistra, po czym reżyserowała w teatrach w Pradze i poza nią (Cheb, Liberec, Opava). Jako członkini zespołu grupy teatralnej Kašpar reżyserowała dramaty klasyków literatury światowej (T. Williams, C. Goldoni) oraz dramatyzowane dzieła prozaików (D. H. Lawrence, W. Briusow). 

Współpracowała z grupą folklorystyczną Gaudeamus i z Czeskim Radiem. Oprócz pracy reżyserskiej, od 1993 do 2019 roku uczyła na DAMU w Katedrze Teatru Dramatycznego. Prowadziła kilka roczników aktorskich, a w ramach swojego grantu doktoranckiego z jedną z grup stworzyła spektakl na podstawie muzyczno-dramatycznego utworu E. F. Buriana Wojna (Vojna, premiera 2013), co dało początek grupie BodyVoiceBand. Od roku 2019 Jaroslava Šiktancová uczy w Katedrze Teatru Niewerbalnego HAMU.

Martina Kinská

Dramaturżka

Ukończyła kierunki dramaturgia teatru dramatycznego oraz teoria i krytyka teatru dramatycznego na Wydziale Teatralnym Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze (DAMU). Od sezonu 2005/2006 pełni funkcję dramaturżki w zespole Teatru Švandy na Smíchovie (Švandovo divadlo na Smíchově) w Pradze. Jako dramaturżka gościnnie brała udział w tworzeniu spektakli m.in. w Studiu Dramatycznym (Činoherní studio) w Uściu nad Łabą, w Teatrze Miejskim w Brnie (Městské divadlo Brno), współpracowała z grupą Kabaret Caligula czy ze Spitfire Company. Jest autorką i współautorką adaptacji teatralnych takich jak Idioci, Szczurołap, Kurs negatywnego myślenia czy Portret Doriana Graya, który wystawiła we własnej reżyserii (2018). Jako reżyserka zadebiutowała w roku 2015 własną sztuką teatralną Pankrác ’45, która była nominowana do Nagród Krytyki Teatralnej za najlepszą premierę nowej czeskiej sztuki. Spektakl był wystawiany również za granicą (Waszyngton, czytanie sceniczne w Nowym Jorku i w Berlinie). Za spektakl Agent tzw. społeczny (Agent tzv. společenský, współautor scenariusza Radek Schovánek) otrzymała Nagrodę Marka Ravenhilla (2018), która jest przyznawana za najlepszą reżyserię współczesnej sztuki teatralnej. 

Poza teatrem, zajmuje się także filmowym i telewizyjnym scenariopisarstwem i dramaturgią. W roli dramaturżki współpracowała przy filmach takich jak Krzysztof (reż. Zdeněk Jiráský), Przedawnienie (reż. Robert Sedláček), Nieme tajemnice (reż. Tomáš Mašín), Buko (reż. Alice Nellis), Ogrodnik (Zahradník, reż. Jiří Havelka). Obecnie współpracuje jako dramaturżka przy tworzeniu scenariusza do filmu A przecież (A přece, scenariusz Tomáš Bojar).

Silvie Hessová

Skrzypce

Silvie Hessová jest kameralistką, która już w trakcie studiów w Praskim Konserwatorium została członkinią Czechosłowackiej Orkiestry Kameralnej, a jednocześnie pierwszymi skrzypcami w kwartecie Eberle, z którym zdobyła w roku 1989 nagrodę Radia France w międzynarodowym konkursie kwartetów smyczkowych w Evian. W związku z tym sukcesem, kwartet dostał zaproszenie na kursy mistrzowskie do Londynu od legendarnego kwartetu Amadeus. W 1991 roku stała się członkinią orkiestry Virtuosi di Praga, z którą wystąpiła w większości krajów europejskich i w Japonii.

Jako solistka ma za sobą liczne wystąpienia z orkiestrami takimi jak Filharmonia Słowacka, Filharmonia Kameralna w Pradze, Filharmonia Południowoczeska (Jihočeská filharmonie), Orchestra Sinfonica di Bari i innymi. 

Zaproszona przez wybitnego czesko-amerykańskiego kompozytora Karela Husę wystąpiła na Uniwersytecie Cornella w Ithace, następnie w Waszyngtonie, Chicago oraz w Weill Recital Hall w Nowym Jorku.

Silvie jest również laureatką Euro Pragensis Ars, nagrody przyznawanej za promowanie muzyki czeskiej w kraju i na świecie.

Poza działalnością koncertową i nagrywaniem, zajmuje się także kierownictwem produkcji, a ostatnio również pełni rolę producentki. W 2020 roku zainicjowała powstanie zespołu smyczkowego Alma Ansámbl, którego pozostałe członkinie Martina Bačová, Kateřina Lískovcová, Hana Baboráková Shabuová należą do grona czołowych kameralistek oraz koncertują w kraju i za granicą. Inspiracją do powstania Alma Ansámbl była osoba skrzypaczki Almy Rosé, siostrzenicy kompozytora Gustava Mahlera. Członkinie zespołu nie skupiają się jedynie na koncertach klasycznych, ale w swoich projektach wkraczają również na pole innych gatunków sztuki, takich jak teatr, taniec czy sztuki plastyczne.

Pierwszy producencki projekt Silvie Hessovej jest związany właśnie z teatrem. Zaprosiła do niego reżyserkę teatralną Jaroslavę Šiktancovą i scenarzystkę oraz dramatopisarkę Martinę Kinską, której sztuki teatralne, opierające się na wydarzeniach historycznych, zyskały niejedną nagrodę. Dzięki temu połączeniu powstał spektakl … because of Alma, który opowiada o życiu Almy Rosé. Spektakl znalazł się w repertuarze teatru Venuše ve Švehlovce w Pradze, jednocześnie odnosząc sukces również jako spektakl wyjazdowy. Krytyczka teatralna Radmila Hrdinová zaliczyła go do TOP 5 teatralnych wydarzeń 2023 roku.

Zainteresowanie Sylvie historią pierwszej połowy XX wieku uwidacznia się również w jej innych  projektach. Wraz z wiolonczelistką Dominiką Weiss Hoškovą tworzą smyczkowy duet, który oprócz swoich głównych kompozycji, skupia się również na dziełach kompozytorów pochodzenia żydowskiego, którzy zginęli w Holokauście. 

Anna Brousková

Wykonawcy

Anna Brousková ukończyła studia na Wydziale Teatralnym Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze (DAMU) w 2004 roku w grupie Borisa Rösnera, Evy Salzmannovej i Darji Ullrichovej. Już w trakcie studiów gościła w Teatrze Komedia (Divadlo Komedie), gdzie wcieliła się w rolę śpiewaczki w sztuce reżyserowanej przez Michala Dočekala Dziesięciu Murzynków (Deset malých černoušků) na podstawie powieści Agathy Christie. W Studiu Damúza z kolei wcieliła się w rolę Heleny w spektaklu Helena Ofiarowana (Obětovaná Helena) w reżyserii Zdeňka Bartoša. Od 2003 roku regularnie występowała w Teatrze Na Fidlovačce, gdzie wcieliła się w wiele ról, na przykład Eržiki (Ballada dla bandyty), Very (Funny Girl), Trudy (Komiczny potencjał), Alicji (Mąż poszukiwany, tzn.:Bogaty!, cz. Hledá se muž. Zn.: Bohatý!), Hodel (Skrzypek na dachu), Lucy (Noc głupców, cz. Noc bláznů), Luisy (Podwójna gra, cz. Dvojí hra), a także wiele innych. 

W latach 2005-2009 grała w Tearze Klicpery (Klicperovo divadlo) w Hradcu Králové rolę Kate w spektaklu Gra namiętności (Hra Vášní) w reżyserii Lídy Engelovej oraz Eržikę w Balladzie dla bandyty w reżyserii Karela Brožka. W latach 2007-2009 wystąpiła w Teatrze Zachodnioczeskim w Chebie (Západočeské divadlo Cheb) w roli chóru w Romeo i Julii  w reżyserii Zdeňka Bartoša. Obecnie zajmuje się intensywnie przede wszystkim dubbingiem i należy do grona najlepszych czeskich aktorów głosowych. Przyznano jej nagrodę Františka Filipovskiego za najlepszą rolę kobiecą za dubbing w roli Charlotte Brontë w filmie To Walk Invisible (Očím skryté).

Od 2023 roku uczy na DAMU w Katedrze Teatru Dramatycznego.

Antonie Formanová

Wykonawcy

Antonie Formanová ukończyła studia w Katedrze Teatru Alternatywnego i Lalkowego na Wydziale Teatralnym Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze (DAMU). W trakcie studiów uczestniczyła w kilku autorskich projektach jako aktorka, aktorka lalkarka i współautorka. Od dawna interesuje się improwizacją, czasami występuje z grupą NO A! Simony Babčákovej. 

Od sezonu 2023/2024 jest członkinią zespołu Teatru Dejvickiego (Dejvické divadlo). Poza teatrem, zajmuje się także telewizją i filmem. Grała w telewizyjnych produkcjach takich jak Piekielna kopalnia, Stalowe skrzydła, w filmie Granice miłości w reżyserii Tomasza Wińskiego czy w nagradzanym debiucie filmowym Michala Nohejla Okupacja. Za ten ostatni otrzymała Czeskiego Lwa za rolę drugoplanową. W ostatnich latach nabrała doświadczenia w moderowaniu, rozpowszechnianiu i organizacji większych akcji, przede wszystkim we współpracy z siostrami i rodziną. W 2024 roku czasopismo Forbes umieściło ją na swojej liście “30 przed 30”.

Vojtěch Bartoš

Wykonawca

Vojtěch Bartoš ukończył Wydział Teatralny Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze (DAMU) w roku 2014.  Należy do członków założycieli grupy BodyVoiceBand i występował niemal we wszystkich jej spektaklach (Wojna, Werble w nocy [Bubny v noci], Amatorki [Milovnice] i inne). Ukończył trening ruchowy w ramach warsztatów z międzynarodową grupą teatralną Farma v jeskyni i wciąż zajmuje się teatrem fizycznym (Negatyw [Negativ], Musical trzeciego wieku [Muzikál třetího věku], Słyszysz mnie? [Slyšíš mě?], Pingls). Jego wyrazista ekspresja sceniczna była widoczna również w baśniach Żołnierz i tancerka (Voják a tanečnice) oraz Pozmierzchudźwięk (Potmězvuk). Vojtěch Bartoš jest stałym współpracownikiem Projektu Pomezí (Pomiędzy [Pomezí], Dom w Jabłoniach [Dům v Jabloních], Zaproszenie [Pozvání], My się nie znamy [My se neznáme]) oraz grupy Geisslers Hofcomoedianten (Miłość do trzech pomarańczy [Láska ke třem pomerančům], Zielonkawy ptaszek [Zelenavý ptáček], 27). Z grupą Tygr v tísni przygotował spektakl Cicho, nagrywa się! (Ticho, nahrává se!) w reżyserii Zuzany Burianovej. Występuje w  Teatrze na Vinohradach, Meetfactory, wcześniej na Nowej Scenie Teatru Narodowego w Pradze, w Teatrze Narodowym w Brnie i innych scenach.

Silvie Hessová

Skrzypce

Silvie Hessová jest kameralistką, która już w trakcie studiów w Praskim Konserwatorium została członkinią Czechosłowackiej Orkiestry Kameralnej, a jednocześnie pierwszymi skrzypcami w kwartecie Eberle, z którym zdobyła w roku 1989 nagrodę Radia France w międzynarodowym konkursie kwartetów smyczkowych w Evian. W związku z tym sukcesem, kwartet dostał zaproszenie na kursy mistrzowskie do Londynu od legendarnego kwartetu Amadeus. W 1991 roku stała się członkinią orkiestry Virtuosi di Praga, z którą wystąpiła w większości krajów europejskich i w Japonii.

Jako solistka ma za sobą liczne wystąpienia z orkiestrami takimi jak Filharmonia Słowacka, Filharmonia Kameralna w Pradze, Filharmonia Południowoczeska (Jihočeská filharmonie), Orchestra Sinfonica di Bari i innymi. 

Zaproszona przez wybitnego czesko-amerykańskiego kompozytora Karela Husę wystąpiła na Uniwersytecie Cornella w Ithace, następnie w Waszyngtonie, Chicago oraz w Weill Recital Hall w Nowym Jorku.

Silvie jest również laureatką Euro Pragensis Ars, nagrody przyznawanej za promowanie muzyki czeskiej w kraju i na świecie.

Poza działalnością koncertową i nagrywaniem, zajmuje się także kierownictwem produkcji, a ostatnio również pełni rolę producentki. W 2020 roku zainicjowała powstanie zespołu smyczkowego Alma Ansámbl, którego pozostałe członkinie Martina Bačová, Kateřina Lískovcová, Hana Baboráková Shabuová należą do grona czołowych kameralistek oraz koncertują w kraju i za granicą. Inspiracją do powstania Alma Ansámbl była osoba skrzypaczki Almy Rosé, siostrzenicy kompozytora Gustava Mahlera. Członkinie zespołu nie skupiają się jedynie na koncertach klasycznych, ale w swoich projektach wkraczają również na pole innych gatunków sztuki, takich jak teatr, taniec czy sztuki plastyczne.

Pierwszy producencki projekt Silvie Hessovej jest związany właśnie z teatrem. Zaprosiła do niego reżyserkę teatralną Jaroslavę Šiktancovą i scenarzystkę oraz dramatopisarkę Martinę Kinską, której sztuki teatralne, opierające się na wydarzeniach historycznych, zyskały niejedną nagrodę. Dzięki temu połączeniu powstał spektakl … because of Alma, który opowiada o życiu Almy Rosé. Spektakl znalazł się w repertuarze teatru Venuše ve Švehlovce w Pradze, jednocześnie odnosząc sukces również jako spektakl wyjazdowy. Krytyczka teatralna Radmila Hrdinová zaliczyła go do TOP 5 teatralnych wydarzeń 2023 roku.

Zainteresowanie Sylvie historią pierwszej połowy XX wieku uwidacznia się również w jej innych  projektach. Wraz z wiolonczelistką Dominiką Weiss Hoškovą tworzą smyczkowy duet, który oprócz swoich głównych kompozycji, skupia się również na dziełach kompozytorów pochodzenia żydowskiego, którzy zginęli w Holokauście. 

Martina Bačová

Skrzypce

Martina Bačová ukończyła Wydział Sztuki Uniwersytetu Ostrawskiego oraz uzyskała dyplom na Hochschule für Musik Carl Maria von Weber w Dreźnie, jak również odbyła stypendium na Clevelend Encore School for Strings. Obecnie należy do najlepszych czeskich skrzypaczek swego pokolenia. Jako solistka i kameralistka koncertowała w całej Europie, Azji oraz Bliskim Wschodzie.

Poza Alma Ansámbl, należy również do słynnego Baborák Ensemble, do grupy Orquestrina, jest solistką w multimedialnym show Vivaldianno oraz koncertmistrzynią Summer Academy Biel Orchestra, Praskich Solistów Kameralnych i  Czeskiej Sinfonietty. Występowała z Filharmonią im. Janáčka w Ostrawie (Janáčkova filharmonie Ostrava), Południowoczeską Filharmonią w Teplicach (Severočeská filharmonie Teplice), oraz z orkiestrami kameralnymi takimi jak Orkiestra Kameralna im. Janáčka, Camerata Janáček czy Orkiestra Kameralna Talicha (Talichův komorní orchestr). Występuje na festiwalach w Czechach i za granicą, wystarczy wspomnieć takie jak Praska Wiosna (Pražské jaro), Litomyśl Smetany (Smetanova Litomyšl), Jihlava Mahlera (Mahlerova Jihlava), Festival de Nancy czy Festival Mozart Woche w Salzburgu.

Gramophone Magazine charakteryzuje ją jako “silną, wysoce komunikatywną muzyczkę, nieraz aż denerwująco żarliwą, jednocześnie indywidualną artystkę, która bezspornie zasługuje na liczne nagrody i wyróżnienia, które zostały jej przyznane”. Za swój solowy album Elegant Provocation, na którym znalazła się muzyka Bartóka, Janáčka, Máchy i Enescu zdobyła nagrodę CD miesiąca czasopisma International Record Review Magazine.

 Oprócz koncertowania, nagrywa soundtracki filmowe i telewizyjne, współpracuje z wydawnictwami Universal Music, Sony/EMI, regularnie również z Czeską Telewizją i Czeskim Radiem. Częścią jej pracy jest także działalność pedagogiczna.

Kateřina Lískovcová

Altówka

Kateřina Lískovcová ukończyła Konserwatorium Praskie i Wydział Muzyczny Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze (HAMU). Już jako członkini zespołu Noneta działającego przy konserwatorium, reprezentowała Czechy w Paryżu na Międzynarodowym Festiwalu Filmu Animowanego.  Jej karierze muzycznej towarzyszył również udział w wielu kursach wykonawczych, na przykład z dyrygentami Ondřejem Kukalem, Vojtěchem Spurným i Jakubem Hrůšą. Uczestniczyła w kursach mistrzowskich w Czechach i zagranicą, między innymi w kursach prowadzonych przez Josefa Suka i Vladimíra Bukača oraz w kursach prowadzonych przez profesorów Wolfganga Klosse i Herberta Kefera w Semmering w Austrii. Zarówno w roli solistki, jak również z zespołami, przemierzyła niemal całą Europę, Japonię, Meksyk i inne kraje.

Poza Alma Ansámbl, Kateřina gra w orkiestrze Czeska Sinfonietta, z Praskimi Solistami Kameralnymi, Ambroš Ladies Orchestra oraz w Orkiestrze Berg. Stanowi połowę projektu Duo Divine. Jej wszechstronność muzyczna przekracza granice muzyki klasycznej, artystka angażuje się również w inne projekty w zakresie muzyki współczesnej, popu, czy teatru alternatywnego. Współpracowała na przykład z czeskim wokalistą Markiem Ztraceným, Josefem Vojtkem czy Václavem Noidem Bártą. Jako muzyczka lubi wykorzystywać na różne sposoby swoje trzy instrumenty - skrzypce, skrzypce elektryczne i altówkę.

Hana Baboráková Shabuová

Wiolonczela

Hana Baboráková Shabuová studiowała na Wydziale Muzycznym Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze (HAMU), a następnie uzyskała dyplom na Hochschule für Musik w Monachium. Jest jedną z najbardziej wyróżniających się muzyczek swego pokolenia. Jako kameralistka współpracuje z muzykami Filharmonii Berlińskiej, Monachijskiej i Petersburskiej podczas festiwali St. Petersburg – White Nights, Praska Wiosna (Pražské jaro), Litomyśl Smetany (Smetanova Litomyšl), Festiwal Janáčka (Janáčkův festival), Musica Trancoso, Mitte Europa, Lipa Musica. Na swoim koncie ma występy na najświetniejszych scenach Europy, Azji i USA, między innymi Carnegie Hall, Suntory Hall, Opéra national de Paris, Teatro La Scalla, czy w Filharmonii Berlińskiej.

Ekspresja jej muzycznej wypowiedzi i niepowtarzalność tonalnej prezentacji jest niepodzielną częścią brzmieniowego spektrum nie tylko Alma Ansámbl, lecz również Baborak Ensamble, którego członkinią założycielką. Współtworzy również zespół Orquestrina, jest koncertmistrzynią Praskich Solistów Kameralnych i Czeskiej Sinfonietty. Dwa lata swojego życia zawodowego spędziła w Bawarskiej Operze Państwowej i była członkinią West-Eastern Divan Orchestra. Ważną część jej pracy stanowi pedagogika, w której poświęca się edukacji młodego pokolenia wiolonczelistów.

Hana jest laureatką nagrody Gideona Kleina w konkursie Praska Wiosna w 2001 roku.

Judita Škodová

Wiolonczela

Judita ukończyła Wydziale Muzycznym Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze (HAMU). Już od młodych lat zwracała na siebie uwagę licznymi sukcesami zajmując miejsca na podium w konkursach koncertowych. Jest kilkukrotną laureatką krajowych oraz międzynarodowych konkursów w interpretacji utworów Bohuslava Martinů, między innymi w ramach międzynarodowego kursu wykonawczego International Summer Academy w Austrii.

Uczestniczyła w wielu kursach mistrzowskich, a w trakcie studiów ukończyła roczny staż w Południowoduńskim Konserwatorium Muzycznym (Syddansk Musikkonservatorium) w Odense  oraz w  Conservatoire National Supérieur de Musique et de Danse w Paryżu. Była również studentką Emila Rovnera na Hochschule für Musik w Dreźnie. 

Dwukrotnie wygrała w konkursie do Akademii Orkiestralnej PKF - Prague Philharmonia, a od 2014 jest stałą członkinią zespołu orkiestry. Jako solistka występowała z różnymi orkiestrami, min. z PKF Prague Philharmonia, z Filharmonią im. Janáčka w Ostrawie (Janáčkova filharmonie Ostrava) czy z Filharmonią Północnoczeską w Teplicach (Severočeská filharmonie Teplice), a także wielokrotnie jako koncertmistrzyni wiolonczel. Współpracuje z kompozytorką Elišką Cílkovą, z którą nagrała muzykę do filmu studenckiego Toman Brod. W czerwcu 2014 roku miał premierę Clockwork, jej utwór na wiolonczelę i orkiestrę symfoniczną (premiera z Filharmonią Morawską w Ołomuńcu).

Jest członkinią założycielką grupy Quasi Trio. W 2018 roku założyła duet Folie à deux, gdzie występuje jako śpiewaczka czeskich i francuskich piosenek w towarzystwie Kateřiny Ochmanovej na fortepianie i akordeonie. Judyta zajmuje się również projektami muzyczno-edukacyjnymi, bierze udział w aktywnościach stowarzyszenia obywatelskiego Potichounku (dosł. Po cichutku) czy Czeskiej Filharmonii.

Hana Jarošová Kubisová

Skrzypce

Hana ukończyła Konserwatorium Praskie i Wydział Muzyczny Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze (HAMU). W czasie studiów brała udział w szeregu międzynarodowych kursów dla wykonawców, takich jak Fondation Yehudi Menuhin France, Die Internationale Sommerakademie Pommersfelden, kursów Alexandera Kramarova w Brnie, czy Sommerakademie Semmering. Dokonała również kilku kameralnych i solowych nagrań dla Czeskiego Radia i Bayerischer Rundfunk. W latach 1990 i 1991 otrzymała drugą i pierwszą nagrodę oraz nagrodę W. A. Mozarta za najlepsze wykonanie jego dzieł w muzycznym konkursie dla młodzieży im. Františka Xavera i Josefíny Duškových, a w 1995 roku z Trio Concertante drugą nagrodę w międzynarodowym konkursie Hradec Beethovena (Beethovenův Hradec).

W 1994 roku została członkinią założycielką Praskiej Filharmoniii Kameralnej, obecnie PKF – Prague Philharmonia, gdzie do dziś gra pierwsze skrzypce. W 2016 roku, wraz z organistą Alešem Bártą i mezzosopranistką Lucie Hilscherovą wystąpiła na uroczystości i koncercie im. Josefa Suka  w ramach międzynarodowego festiwalu Praska Wiosna (Pražské jaro). W 2019 roku wystąpiła z harfistką Janą Bouškovą w transmisji na żywo z ceremonii zamknięcia 56. Międzynarodowego Telewizyjnego Festiwalu Zlatá Praha. Jest członkinią Trio Concertante. Współpracuje z Czeską Sinfoniettą Radka Baboráka. Poza wykonawstwem, od lat poświęca się działalności dydaktycznej, w latach 2010-2014 brała udział w powstawaniu Fundacji Harmonie. W 2022 roku pracowała jako nauczycielka i ekspertka przy włosko-czeskiej koprodukcji filmowej Terezín.